|
|
Jules Boulard Sicrijhaedjes da Jules Boulard |
|
|
|
Jules Boulard Sicrijhaedjes da Jules Boulard |
|
dierin rapontiaedje - last update: 2008-01-21
Dressêye:
Tchanson
Arimeas
Prôze nén racontrece
Biyografeye
(pout esse tchanté so l' air des Les copains d'abord da Brassens)
I.
El rindez-vos des vîs paltots
C' est bén li meyeuse des dicåces,
Avou s' bon gosse do rvazî-co
On s' î resconteure on s' î cåze ...
El ci ki pout î rvént voltî,
A pî a tchvå u e caleze.
C' est l' bon vî tins des vîs scolîs,
Ons sere les mwins et on-z î rletche
Tos les vîs paltots, tos les vîs paltots
II.
On voet voltî l' ci k' a må s' dos,
K' a co dijh tchiveas dsu s' caboche,
L' ci k' n' a pus d' dints, k' a må si djno,
Et des agaesses plin ses galotches ...
Et des djonnes ki n' savént nén co
Rletchî l' laecea drî leus orayes,
Ki sront béntoit des vîs bedots
Tot shoflant drî les djonnès feyes :
Des tot vî paltots, des tot vîs paltots.
III.
Dins l' tins on petéve li diale a pî
Et co les botons di s' brayete,
On s' foteut del fonne do cinsî
Stitchant les comeres dsu l' berwete.
On nd alévet a scole e Gros Bwès,
Schoûtant les l' çons des caracoles ...
A ! ké bon tins ! Dj' esténs les rwès
Des canapexhe et des bricoles,
Nos les vîs paltots, nos les vîs paltots
V.
On pixhe bén pus hôt k' ses solés,
Et c' est les djnos k' sont-t arozés
Cwand on pete, on mannit s' coulote,
Nos viyès femes f(i)fjhant dins leus cotes.
Asteure k' on-z est bén rassotî,
Po esse contint n' fåt pus grand tchoi ;
Rire di bon cour, c' est noss plaijhi,
C' est nosse bouneur, c' est nosse dicåce,
Nos, les vîs paltots, nos, les vîs paltots.
VI.
Cwand on n' pôrè pus rabressî
L' lujhant muzee des belès cmeres,
Cwand l' glaece nos toumrè so les pîs
Et les gurzeas et les mizeres,
Nos irans come les viyès djins
Nos assire a l' pus longue des shijhes,
Li cene ki deure, ki n' a pont d' fén,
Tot strindou divins l' bele tchimijhe
Des trop vîs paltot ... Nos les vîs paltots !
Jules Boulard, redjårbaaedje d' èn ôte tecse, d' on nén cnoxhou scrijheu.
Ç' n' esteut k' on bwès, rén k' ene sipeche,
Bén long do viyaedje, padrî les bîs ;
L' ci ki l' conoxhe ni såreut mî dire,
On bon vî bwès, rimpli d' setchès foyes.
Å long des håyes et des vivîs,
On-z î ndaléve pas l' ermitaedje;
Avou les ôtes gaméns do viyaedje
On s' î gretéve ås amponîs.
On s' î cscheréve avou les coxhes,
Et tins d' l' ivier, dissu les sokes,
Cwand i djaléve deur dins les prés,
Ca sounéve foirt dizo les galotches.
Dji m' î voe co come divant-ersè
Ashid dsu ene brantche u dins l' nive
Po-z î mindjî l' bon pwin do live
K' esteut bén setch come on fagot.
On bon vî bwès ki m' prind å cour,
Bén long did ci, dins les nouwaedjes
Do tins k' dj' esténs des ptits såvaedjes
Ubén des rwès, dj' n' è so nén seur !
I fåt cwate pires avou des schayes,
I fåt on clå et on mårtea,
Ene boune pinte d' aiwe dins l' vî tonea
K' est dmoré låvå padrî l' håye.
I fåt do bwès k' est bén rsetchi,
Ene pougneye di schetes dins l' bwejhêye,
N' fåt k' on vea al sitamonêye…
On fond d' peket po s' raletchî.
Fåreut des tchitches dins l' tchambe del take,
On deur djambon dsu les tchminås;
Fåt co ene hatche, ene fonne ki clôt
Et ene viye schåle conte del barake.
Purdoz dins l' bwès on djonne bokion
Avou ene båshele tene come ene coxhe,
Ene tåve, ene dresse et deus galotches…
N' è fåt nén dpus po fé ene måjhon.
C' est bén målåjhey di pårler d' ses afwaires, mins c' est surmint on grand plaijhi d' cåzer d' l' Årdene, di ses viyès djins et co des istweres ke m' popa et m' moman, mes mononkes et mes matantes m' ont leyî, gn a bén lontins did ci.
Mi, dj' esteu todi pindou a leu coirdeles po lzès schoûter, astok do feu, dins l' tchambe del take, u bén å pele.
Alôrse, asteure, po n' rén rovyî, po k' nos efants plexhe kinoxhe leu-z oridjines, dj' a sondjî k' i valeut mî scrire ki d' leyî les mots s' endaler come des coirnayes dins l' bijhe…
Seulmint, tot ndalant, tot scrijhant, on-z atrape come on gretmint, ene sacwè ki s' agritche come on boton d' sôdård u ene ataetche di djîle : c' est l' må d' waitî d' è sawè todi dpus.
Enute, on-z a d' sogne d' aler pus radmint et pus lon. I n' fåt pus k' deus munutes, avou s'-n' oto po ndaler do Sårt a Tchonveye. Dins l' tins, il è faleut vint-deus d' pus.
Ey eco ! cwand on n' s' arestéve nén amon l' marixhå ki cretléve on moyoû divant d' monter l' rowe d' on tchår, pu ki les cecléve å feu… Ubén l' long do bî po waitî d' atraper ene trûte ki s' tchåféve å solea ; … u å Tournant del Poye po cåzer avou l' Louis do Firmin ki moennéve ses deus tchvås et k' esteut tot nåjhi paski l' grijhe, li cene k' aveut ene fleur, comincive a tosser, et k' i lyi faleut dner do florin d' fon.
On pô pus long, i gn aveut todi on torea dins les prés : on li rwaitive lontins et nos ouys divnént todi pus drovous, pus lådjes… Pocwè ? Dji n' è sai rén…
On s' arestéve co voltî amon l' Posson po l' waitî sblåtchî ses shabots avou l' plaene, dins des blokeas d' blanc bwès, dissu on tchvå d' bwès… et co å bî do Sårt po tchessî les oyes dal Filominne, pask' elle estént todi a damaedje, et ki s' såvént tot criyant.
Tot ça, ça nos fjheut cénk u shijh bouneurs ki les polouwantès vweteures d' enute ne ni dnèt pus.
Li veye, di ç' tins la, s' end aléve e shabots et galotches… Ubén a biciclete… mins k' on poûssive bén sovint pask' i gn aveut ene saetchêye di grin sol cåde, et k' el faleut moenner å molén do Sårt, tot tanflant come on boû.
C' est ptete bén cisse veye la ki dji vleu raconter ås efants. L' istwere do nos viyè djins ki mindjént des noejhetes mî ki l' tchoumgam, ki grignént des dints cwand ça fjheut må, et cåzer ås orayes di leus tchvås cwand il avént sogne.
Ça fwait k' dj' a scrît "L'Allumeur de Réverbères", pu "L'Envol del Emouchet". Et adon : "Le Signe du Loup".
Jules G. Boulard, el fi del Pålene do Pirot, do Sårt di Tchonveye.
